- τέρτατος
- τέρτᾰτος (cf. τέτρατος.)1 third “ἅμα πρώτοις ἄρξεται καὶ τερτάτοις (Ahrens: τετράτοις codd.: τερτάτοις . . . recepi, ut formam Homericam τριτάτοισιν aeolice expressam, Schr., cf. von der Mühll, M. H., 1964, 51) O. 8.46
Lexicon to Pindar. William J.. 2010.